Last lectures & another cottage experience

Het einde van mijn avontuur in Canada begint in zicht te komen. En ik moet eerlijk zeggen dat dat voor een dubbel gevoel zorgt. Aan de ene kant lijkt het me heel fijn om thuis kerst te vieren en iedereen weer te zien. Maar het idee om afscheid te nemen van alle mensen die ik hier heb leren kennen en afscheid te nemen van het vrije leventje zonder zorgen wat ik hier de afgelopen maanden heb geleid, vind ik dan weer een wat minder leuk vooruitzicht. Gelukkig heb ik nog wel een paar weken te gaan, daar zal ik dan ook proberen zo veel mogelijk van te genieten. In de twee komende weken met examens zal dat misschien wat lastiger worden, maar de week daarna: New York:) zal vast wel goed komen! Oja, ik ga trouwens niet vliegen hoor, ik neem namelijk de nachtbus, dat is een betere (en vooral goedkopere) optie voor de arme student.

Vorige week ben ik met een aantal vrienden gaan bruchen voor de verjaardag van één van de meiden. Eieren, bacon en verse jus, heerlijk:) ’S avonds ook nog een verjaardagsfeest voor haar, waarbij we allemaal zelfgemaakte hapjes mee hadden genomen: zelfgemaakte pizza’s, nacho’s met kaas en olijven enz. Qua eten geen verkeerde dag dus.

Verder heb ik ook mijn laatste colleges gehad, waarbij het natuurlijk nog even ging over de ‘finals’. Één docent zei dat ze nogal bezorgd was, omdat haar tentamen ’s avonds is. Het tentamen duurt namelijk tot 22.00 uur, ze zei: Ik hoop dat jullie allemaal iemand vinden om mee naar huis te lopen, want ik vind het geen prettig idee dat jullie allemaal alleen naar huis gaan na het examen. Dit vond ik toch wel weer een mooi voorbeeld van de betrokkenheid van de docenten bij de studenten: onvoorstelbaar gewoon. Over alleen naar huis lopen gesproken, niet alleen deze docent maakt hier een groot punt van. Queens University heeft namelijk een ‘walkhome service”. Daar werken een heleboel studenten die betaalt worden door de universiteit om in tweetallen andere studenten naar huis te lopen. Je kunt de ‘walkhome service’ iedere dag tussen 17.00 en 3.00 bellen en dan lopen ze je naar huis. Zelfs als je niet op het universiteitsterrein bent. Dus als je uitgaat en je wil naar huis, maar je hebt niemand om mee naar huis te lopen, bel je gewoon even en dan brengen ze je naar huis. Dat is toch niet te geloven? Ik dacht in ieder geval eerst dat het een grap was, maar één van mijn huisgenoten heeft dit als bijbaan, dus het is echt waar.

Afgelopen week heeft het ook gesneeuwd! Het was na twee dagen al weer verdwenen, maar wel super leuk om te zien hoe de sfeer van de campus hier nog meer harry potter-achtig van werd dan het al is. Ze hebben hier trouwens ook een ruimte in de bibliotheek die serieus de ‘harry potter room’ heet. En om het allemaal nog leuker te maken bestaat er hier ook een zwerkbalclub, waarbij ze serieus met bezems over het veld rennen en geprobeerd hebben van het spel zoals beschreven in de boeken een echte sport te maken. Als je me niet gelooft, ik heb ook nog even een actiefoto toegevoegd als bewijs:)

Afgelopen weekend ben ik meegeweest naar de cottage van Sharon en Huw samen met de complete familie. Ik heb hier ondertussen al heel wat cottage ervaringen opgedaan, en ook dit weekend was weer heerlijk. Ik heb samen met één van de meiden een chocoladetaart gebakken, ben heerlijk in de sauna geweest, lekker bij de openhaard gezeten, film gekeken, een boswandeling gemaakt, ping pong gespeeld en gehockeyd (geen ijshockey hoor, zo koud is het hier nog niet).

Nu ga ik toch maar eens proberen te studeren, aangezien ik vrijdag mijn eerste examen heb. Hopelijk komt het allemaal goed! Hopelijk gaat het met jullie ook allemaal goed, en iedereen die toevallig ook examens heeft, succes!