First days

Ik ben nu een paar dagen in Canada en ik heb al zoveel meegemaakt. Ik moet zeggen dat ik de eerste dagen wel echt last heb gehad van een enorme jetlag. Dat had ik niet echt verwacht. De eerste dag kwam ik rond vijf uur Canadese tijd aan bij de familie. Voor mijn gevoel was het toen al elf uur ´s avonds. Op dat moment voelde ik me nog niet echt moe, maar het was wel heel overweldigend om ineens in een compleet ander land te zijn, in een huis dat ik niet kende, bij mensen die dan misschien wel familie zijn, maar toch onbekend aanvoelden. Jacquie (mijn achter-achternicht ofzoiets, ze is in ieder geval verre familie en van mijn leeftijd) had me opgehaald van het vliegtuig en vroeg of ik die avond wat wilde gaan drinken met wat vrienden. Ik zei dat me dat wel gezellig leek. Ze ging eerst nog even haar zusje ergens van ophalen en daarna zouden we gaan. Ik ben toen even gaan liggen en ben toen een soort van ingestort. Ik was veel vermoeider dan ik dacht. Toen ze terugkwam werd ik maar half wakker en heb ik schijnbaar van alles in het nederlands tegen haar gezegd. Hier begreep ze natuurlijk niets van en ze heeft me toen maar laten slapen. De volgende ochtend was ik rond vier uur klaarwakker.

Overdag heeft Colleen (Jacquie’s moeder) me meegenomen voor een tour door Ottawa en om boodschappen te doen, wat ook een hele ervaring op zich is. Ik bedoel alles in zulke grote hoeveelheden (jerrycans met olijfolie) en de supermarkt is net zo groot als een heel winkelcentrum. ’S Avonds heb ik haar geholpen met koken voor een aantal vrienden in het huis van Jan en Shirley (mijn moeder’s neef en zijn vrouw). Zij hebben echt een prachtig huis (het huis waar ik verblijf is ook al enorm en mooi, maar dit overtreft alles). Ze hebben een binnenzwembad en het huis ligt recht aan de rivier. Na het koken ben ik meegegaan met de gasten op een tochtje in Jan’s boot. Echt niet te geloven hoe rijk deze mensen zijn (en aan hun gesprekken te horen de gasten ook). Na het eten ben ik met Jacquie naar de bioscoop gegaan, waar ik in slaap ben gevallen. Nog steeds last van de jetlag. Ik baalde hier wel echt van, ik had verwacht dat de jetlag na één dag wel over zou zijn.

De volgende dag was ik dan ook weer vroeg wakker en voelde ik me echt vreselijk. Een gevoel van heimwee overviel me. Ik was dan ook zo moe van de jet lag en alles is hier zo anders. Ik durfde dit niet echt aan de familie te vertellen, ze zijn zo lief voor me en het voelde zo ondankbaar om dat te zeggen dat je het niet naar je zin hebt. Ik heb toen geskypt met mijn ouders en Thom en vervolgens toch maar besloten gewoon te vertellen hoe ik me voelde. Ze begrepen me heel goed en Jeff(Jacquie’s vader) vertelde me dat hij vaak reist en precies snapte hoe ik me voelde. Jeff heeft me toen meegenomen naar hun cottage. Ik zou daar eigenlijk pas de volgende dag naartoe gaan, maar hij dacht dat het me goed zou doen. Daar had hij gelijk in. Het is daar zo mooi en rustig. Ik heb de hele middag in de hangmat liggen lezen en ik heb daar echt heerlijk geslapen in een enorm bed.

Ik ben het hele weekend in de cottage gebleven, terwijl veel familie en vrienden langskwamen. Ik heb heerlijk kunnen uitrusten en ook kennisgemaakt met een aantal vrienden van Jacquie. Ik heb geprobeerd te waterskieën (ik kon er niks van), heerlijk gezwommen, geleerd om op de Candese wijze je bier op te drinken (een gat maken onder in je blikje en het dan in één keer opdrinken) en tijdens een wandeltocht (meer een soort survival tocht, aangezien het pad niet echt meer bestond) is mijn telefoon in het water gevallen. Hij staat nu in een bak rijst, want dat schijnt te helpen.

Mijn Canadese avontuur is nu dus echt begonnen. Bedankt voor alle lieve reacties op mijn vorige verhaal. Zus, ik heb tijdens de vlucht niks gezien, want het was de hele tijd bewolkt. Dus dat was wel jammer. Oh en tante josé, ja dat zijn echt allemaal mijn koffers!